Aandacht en erkenning.

Deel 3.

Ze kon steeds beter met taal duidelijk maken wat ze wilde. Fijn want dat was niet altijd duidelijk. Als ze er niet uit kwam, kon ze heel boos worden.

Heel belangrijk om dan op tijd aan te sluiten. ‘het valt niet mee he als je twee dingen tegelijk wil vertellen.’ Ik hoorde dan zo’n diepe zucht en wist dan dat ik goed zat. Ze voelde zich begrepen en haalde daardoor gelijk de angel eruit. Vaak konden we daarna samen een oplossing vinden. Mijn dochter is niet zo subtiel dus ik hoorde ook meteen als ik niet goed zat. ‘NEEEEEE’!!!

Het erkennen lukte me niet in een keer. Het voelde net als mijn autorijlessen. Na 50 lessen had ik nog moeite om achteruit in te parkeren. Zo is het ook met erkennen. Op rustige momenten gaat het veel makkelijker dan in noodweer.

Heb je weleens gehad dat je het heel druk had en je kind maar bleef hangen en zeuren? Hij of zij voelt precies wanneer jij met je aandacht ergens anders zit. Mijn dochter deed dat steeds als er iemand belde. Ik ben er dan eigenlijk niet.

Soms kan het even niet anders zolang je daarna weer terug komt want dan ben je er echt.

In de cursus Hooggevoelig en Strong-Willed kind leer ik je stap voor stap met oefeningen en door te ervaren hoe je deze vaardigheden onder de knie kan krijgen. Voor meer informatie klik hier.

In je schoenen blijven staan en code rood.

De basisschool kwam in zicht. Ja, zeker aan toe maar eenmaal begonnen herkende ik mijn eigen kind niet meer. Door de cursus wist ik precies wanneer de bellen gingen rinkelen: to mutch, to mutch, tijd voor ontprikkelen. Nu kwam ze met alarmfase 10 van school. Dat ze kon schreeuwen wisten we maar nu was het een veel hoger level. Ik was wel wat gewend vanuit de jeugdzorg maar om dat bij je eigen kind te zien is hartverscheurend. Het maakte me ook aan het twijfelen en boos. Want waarom zijn de klassen zo vol en past het huidige onderwijs nog wel bij de kinderen van nu?

Daar schoot ik voor nu natuurlijk niets mee op. Het was pas op de plaats, adem halen en de stappen van de cursus weer herhalen. Signalen: help het is echt te veel! Wat heeft ze nu nodig? Een veilige basis thuis en een mama die niet af en toe mee dreigt te ontploffen in dit heftige noodweer. Ik hield haar nog veel thuis.

De aandacht bij mezelf houden en niet in haar energie mee gaan hielp mij om stevig te blijven staan. Al dat verbale geweld ging dwars door me heen. Ik kon niet anders dan er voor haar zijn en haar steun en rust bieden. Gelukkig ging het steeds beter en na het splitsen van de klassen ging ze zingend naar school.

Dat er soms iets moet, waar kun je juist ruimte geven en hoe ga je om met de steeds weer nieuw opduikende uitdagingen? In deel 4 lees je hoe we steeds weer pas op de plaats maken en leren hoe we onze dochter kunnen bijbenen.